Een oude man, achter het raam

In alle bruiloften en fotoshoots blijven mij de mensen en de persoonlijke verhalen mij het meeste interesseren. Persoonlijke gesprekken daar kan ik uren naar luisteren en vind het ook fijn dat ik tijd kan nemen om hier naar te luisteren, het stukje extra aandacht. Dat is wat ik ontzettend belangrijk vind.

In deze blog neem ik je mee in het verhaal van een oude man, zittend voor zijn raam die zich alleen voelt en uitkijkt naar mijn komst toen ik nog kapper aan huis was.

Zijn persoonlijke verhaal

In zijn ogen ben ik niet de fotograaf of kapster die een afspraak heeft, maar zijn visite.

De koffie staat klaar: druk je even het knopje in Annemarie? De zelfgebakken koekjes komen op tafel, de damp komt van de koffie af, geserveerd in een ouderwets kopje met bloemen en een gouden randje op een versleten Perzisch tapijtje wat op tafel ligt.

Met zijn ogen dicht begint hij te vertellen over de verhalen uit zijn leven. De lach en de vreugde word zichtbaar in zijn gezicht als hij deelt over zijn allergrootste passie, zijn eigen bakkerij.

Foto’s van vroeger die hij mij laat zien, een zelfgeschreven boek over zijn bakkerij geeft de man even terug wat hij zo mist, waar hij uren over kan vertellen. En ik? Ik luister, geef de oude man dat oprechte stukje aandacht wat hij zo mist. Voor mij de persoonlijke aandacht die mij meer voldoening geeft dan de knipafspraak die ik met hem had en voor hem ook.

We maken een vervolgafspraak. Hij lacht naar me en bedankt me, de volgende keer weer rond een uurtje of 10? Ik zal de koffie en de koekjes voor je klaarzetten!

Als fotograaf wil en kan ik zoveel meer voor je betekenen: een persoon waarmee je kunt delen, met wie je samen momenten beleefd.